Kopalnie soli

Kopalnie soli, zwane dawniej żupami solnymi, wyjątkowo często znajdowały się w posiadaniu polskich królów lub książąt. Zarządzał nimi mianowany urzędnik królewski - tzw. żupnik.

Średniowieczna polska mogła się poszczycić dwoma pokaźnymi obszarami, na których wydobywano sól. Pierwszym jest oczywiście podkrakowski, który reprezentowały ""żupy"" w Bochni i Wieliczce. Drugi to ruski na terytorium Księstwa Halickiego (zajętego wtedy przez Polskę), na terenie którego znajdowały się kopalnie królewskie w Starej Soli, Jasienicy, Tyrawie Solnej, Modryczu, Solcu, Kałuszu, Stebniku i Sołotwinie. Te z pierwszej grupy działały najprawdopodobniej od IX wieku,a z drugiej może nawet od czasów rzymskich.